muziek.

Benen schreeuwen, een rug tobt, schouders huilen, armen houden angstig een buik vast, een nek kan een hoofd nog maar net omhoog houden, met daarin een zingende mond. De mond overstemt de anderen. Zij zijn stil en luisteren, vol overgave.
Al gauw zijn de benen hun frustratie kwijt, denkt de rug niet meer aan zijn zorgen, zijn de schouders hun verdriet vergeten, de armen niet meer bang, de buik vrij, de nek sterk en het hoofd trots.
Zij openen hun ogen en zien billen, voeten en handen dansen.